ویبراتور:
وقتی بتن با اسلامپ پایین داخل قالب ریخته شود بین 10 تا 30% از حجم بتن هوا داخل آن می شود.برای ایجاد بتن متراکمی که هوایی در آن وجود نداشته باشد ( حداکثر 2% هوا ) از دستگاهی به نام ویبراتور استفاده می گردد که به سه دسته زیر تقسیم می شوند:
1) لرزاننده های سطحی : شامل شمشه یا صفحه لرزاننده ای است که بتن را از سطح می لرزاند و معمولا به هنگام ماله و شمشه کشی بتن به کار می رود.
2) لرزاننده درونی یا فرورونده: از این دستگاه داخل بتن استفاده می شود. دربعضی از آن ها موتور در سر آنها قراردارد و در بعضی دیگر جدابوده و شامل عضو لرزاننده و محور انتقال انعطاف پذیر(شیلنگ)می باشند که برای لرزاندن دال های نازک و کف ها بسیار مناسب است.
3) لرزاننده های خارجی یا بیرونی: این وسایل به قالب ها وصل می گردند و با لرزاندن قالب سبب لرزاندن بتن داخل آن می شوند. لرزاننده های بیرونی برای مقاطع نازک با آرماتور انبوه برای محل هایی نظیر تونل های کوچک یا قوس تونل های بزرگ یا جاهای دیگری که امکان استفاده از دیگر لرزاننده ها نیست بکار می روند.